Finalista de relato curto de Primaria do Certame Literario.
Autora: Lorena Fernández Rodríguez (3º E.P.)
Autora: Lorena Fernández Rodríguez (3º E.P.)
Xa temos finalistas! Agora tócavos elixir a vós! Para iso teredes que enviar un comentario indicando o número do lema escollido, o voso nome e o curso (se non ten estos datos non computará como voto) ata o vindeiro xoves 23 de Outubro (inclusive). Animádevos a participar na elección! FINALISTAS 1. Se queres pasar un gran rato, ven ler con Literrato. 2. Pasa un bo rato lendo con Literrato. 3. Aprender y soñar en un mismo lugar. 4. Si quieres aventura lánzate a la lectura. 5. Cada libro encierra un tesoro. Encuéntralo... 6. Para tu cabeza, lo mejor es ir a la biblioteca. 7. Si en el cole aprendes a leer, en la biblioteca sabrás qué hacer. 8. Si mundos maravillosos quieres conocer, coge un libro y ponte a leer.
Como a vida mesma. Bonito e imaxinativo conto e moi currados os debuxos.
ResponderEliminarMOI BEN LORENA!!!!!!
Bonita ilustración e mellor redacción. Lorena sigue facendo estas cosas tan fermosas.
ResponderEliminarEncántanme os debuxos!
ResponderEliminarQue bonita historia y supongo que bastante real. Los dibujos.... espectaculares.
ResponderEliminarMe gusta
Si, concordo que é unha moi boa visión da realidade que aínda se mantén nunha vila rural como é Celanova. Expresa marabillosamente e moi sutilmente, a relación co animal de producción da familia.
ResponderEliminarParabéns, Lorena. Tes futuro na redacción!
Carmiña
Se me cae la baba. Supoño que non son para nada imparcial, pero é para comela. Debuxa como ninguén e ten una imaxinación que a veces desborda aunque esta historia, iso sí, un pouquiño adornada, é real.
ResponderEliminarA ORGULLOSA TÍA
Parabens Lorena, o teu relato ten moita frescura. Transportoume a tempos de neno cando meus pais tamen facian "a matanza" e como eu con 8 anos agarraba o porco polo rabo. Moi ben feito, gustoume moito.
ResponderEliminarEu tamén lembrei a matanza da miña aldea, pero cando ían matar un porco, miña nai non nos deixaba, a min e meus irmans, sair da casa para que non víramos como o mataban. Non me podo crer Lorena que con teus anos debuxes e escribas así. Pois mimadriña, dentro de uns anos xa vas publicar o teu primeiro libro , e por riba ilustrado por ti. Parabens.
ResponderEliminarResume á perfección esta tradición galega por excelencia e os debuxos son inmellorables só hai que mirar ese porquiño a punto d marchar ca maleta. É un traballo de 10, un conto digno de ser leído por adultos e nenos
ResponderEliminarÉ un traballo buenisimo, parece un conto escrito por un profesional. E os debuxos están tan ben feitos que non sería necesaria a redacción pois só miralos enténdese ben a historia sin esquecer ese final feliz para todos incluido o porquiño protagonista. ..se non miradelle para a cariña q ten a piques de marchar ca sua maleta..
ResponderEliminarMARTA.A.
Coido que estamos ante unha futura ilustradora!!! Moitísimos parabéns, artista!!!
ResponderEliminarMoi bo traballo, tal cual aconteceu. A verdade e que non lle falta detalle. Felicidades
ResponderEliminarMoita sorte, Lore! :-)
ResponderEliminarYisela de 3º E.P, gustoume moito o conto, os debuxos e o titulo
ResponderEliminarfaime moita gracia, moita sorte ! Loooooooore .
Aroa e Alejandra (3ºE.P) gustounos moito o conto e os debuxos ,é moi realista.Moita sorte Lorena
ResponderEliminar