Terceiro premio de relato curto de Primaria do Certame Literario.
Autor: Diego Enríquez (3º E.P.)
Un día Marcelo estaba vendo a tele e viu a nova de dous nenos que quedaran nunha casa encantada cun tesouro dentro. A cabeza de Marcelo pensou rapidamente que tería que chamar ao seu amigo Roberto e comentarlle a nova. Cando chegou Roberto, Marcelo díxolle:
-Vin que dous nenos case atopan un tesouro e que están perdidos por iso debían ir buscalos e rescatalos.
Despois de facer un plan foron á casa que estaba na mesma veciñanza. Cando entraron nela, había tres portas e escolleron a da esquerda. Nesa porta había unha trapela e Roberto dixo:
- Unha trapela non pode ser nada bo! E de súpeto quedaron atrapados na habitación e non tiveron máis remedio que baixar pola trapela e atoparon aos nenos perdidos.
- Ola! -Dixo Marcelo, como vos chamades? E os nenos contestáronlle:
-Antón e Amanda. Mentres se coñecían, Roberto tocaba polas paredes e encontrou un botón segredo detrás dun cadro e ao premelo abriuse unha porta de ladrillos e atoparon, aínda que non o crían, unha sala moderna e Amanda dixo:
- Alguén estivo aquí antes que nós.
- Unha trapela non pode ser nada bo! E de súpeto quedaron atrapados na habitación e non tiveron máis remedio que baixar pola trapela e atoparon aos nenos perdidos.
- Ola! -Dixo Marcelo, como vos chamades? E os nenos contestáronlle:
-Antón e Amanda. Mentres se coñecían, Roberto tocaba polas paredes e encontrou un botón segredo detrás dun cadro e ao premelo abriuse unha porta de ladrillos e atoparon, aínda que non o crían, unha sala moderna e Amanda dixo:
- Alguén estivo aquí antes que nós.
E Antón contestou:
- Non sei quen, pero foi alguén moi astuto.
- Non sei quen, pero foi alguén moi astuto.
Marcelo dixo:
- Fíxate nesa máquina! Ten un botón enriba e ao premer púxose en marcha e oh! Sorpresa! Servía para facer diñeiro falso e polo tanto non había tal tesouro. De súpeto Marcelo dixo:
- Escoiten, vén alguén! E cando abriu unha porta, era a policía que andaba detrás da banda dos falsificadores. Despois os falsificadores foron ao cárcere e os nenos saíron de alí sen tesouro, pero se decataron de que o tesouro era a aventura e o traballo en equipo.
- Fíxate nesa máquina! Ten un botón enriba e ao premer púxose en marcha e oh! Sorpresa! Servía para facer diñeiro falso e polo tanto non había tal tesouro. De súpeto Marcelo dixo:
- Escoiten, vén alguén! E cando abriu unha porta, era a policía que andaba detrás da banda dos falsificadores. Despois os falsificadores foron ao cárcere e os nenos saíron de alí sen tesouro, pero se decataron de que o tesouro era a aventura e o traballo en equipo.
Comentarios
Publicar un comentario