Esta
historia comeza no ano 2100. Posiblemente estaredes a pensar que tratará sobre
novas tecnoloxías do futuro, ou sobre os descubrimento de novos planetas
habitados, pero a medida que vaiades lendo decatarédesvos de que non é así.
Pois
ben, ata o ano 2100 a vida na Terra tornárase moi cómoda e fácil para todos xa
que grazas á invención do prestixioso científico Albert Ruthbert os robots facilitaran a vida dos humáns, xa que con
eles só tiñan que ir a traballar,mentres
os robots facían as tarefas da casa e levaban aos fillos e fillas da familia (se
os tiñan) ao colexio. A chegada da Internet a todas as persoas incluíndo as que
vivisen nos pobos mais afastados e pequenos, fixo que comprar comida,roupa,vehículos…
fose moito máis doado .Pero todo isto ía cambiar nuns
meses...
O 14 de Abril de 2100 Albert Ruthbert informou aos medios de
comunicación de que arredor do 14 de Outubro de 2100 entraría na atmosfera un
meteorito do que aínda non tiña moitos datos. A nova non asustou nun primeiro
momento porque a poboación mundial tiña a esperanza de que coas avanzadas
tecnoloxías poderían destrozar o meteorito antes de que chegara a alcanzar a
Terra, pero o 29 de agosto dese mesmo ano, cando Albert logrou coñecer máis
datos sobre o meteorito, descubriu que tiña o tamaño de Mercurio,pesaba como a metade ta Terra e ía a unha velocidade
impresionante. No intre no que os habitantes da Terra descubriron isto asustáronse pero os gobernos de todos os países
conseguiron tranquilizalos ao dicirlles que tiñan o armamento necesario para
destruír o meteorito.
Durante os meses seguintes os dirixentes dos
diferentes gobernos estiveron traballando para crear unha arma que realmente
puidera destruír o xigantesco meteorito,pero nin tan sequera xuntando aos mellores científicos da Terra cuxos nomes eran: Ryther Evans,Yvuyo
Hanikiru, Paul Browsky (e por suposto o mellor de todos, Albert Ruthbert) acadaron
en tan pouco tempo a arma que salvaría a Terra. O que si lograron foi elaborar
unha arma que axudaría a paliar a súa potencia destrutiva.
Cando chegou o mes de Outubro,todo o mundo
estaba moi nervioso e asustado, sobre todo ao descubrir que os gobernos lles mentiran e que por culpa deles ían
morrer.
O día no que o meteorito chegou sucedeu algo
que ainda ninguén vivira. No intre no que o meteorito entrou en contacto coa
atmosfera este dividiuse en sete anacos, cada un dos cales foi a distintos
puntod de todos os continentes. O primeiro anaco caeu en América do Norte, o
segundo, en América central ; o terceiro, en América do Sur; o cuarto, en
Europa; o quinto, en Asia; o sexto, en África e o séptimo en Oceanía. E cada un
destes, aínda que pareza mentira, so provocaron que o mundo tal e como o
coñecían regresara ao pasado, aínda que dito así non pareza moi escandaloso, para
a sociedade do 2100 era un desastre.
Os primeiros días todos (excepto a xente
de idade avanzada) pasaron sen comer, pero despois duns meses e coa axuda dos
anciáns comezaron a traballar as terras e coidar animais. Aínda que vos pareza
contraditorio que diga que despois dun meteorito sigan vivos os animais e continue
habendo flores e sementes destas sí que é posible porque se lestes ben ata aquí,
decatarédesvos de que tanto no Ártico como na Antártida non caeu ningún
meteorito e moita xente levara aos seus animais para eses lugares porque sabían
o que acontecería. Esa xente eran os Itunios,unha sociedade moi rica e
poderosa,que sempre tiña coñecemento do
que pasaria, por iso nunca acababa perxudicada. Ao final, a sociedade tivo que
volver a avanzar dende o ano 1987 ata o 2100, excepto os Itunios xa que eles
mantiveron todas as novas tecnoloxías,o que lles permitiu rematar dominando a
sociedade enteira, xa que os consideraban uns deuses.
MOI BO TRABALLO¡
ResponderEliminarAlba 4º E.P